Posts

Hoe is 't daar nog?

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik nog eens in mijn pen kroop. Ik schrijf nog altijd heel graag, maar als werk en huishouden de bovenhand nemen, dan kriebelt het niet zo erg. En hoewel ik momenteel met allerlei zaken bezig ben (en dat huishouden met 3 niños mindert jammer genoeg nooit), voel ik het al eventjes kriebelen. Vorige week was ik heel kort eventjes in België. Heel wat mensen waren teleurgesteld dat we niet konden afspreken. Ik voel me vereerd dat ik jullie teleurstelling tot in mijn kleine teen kon voelen, maar het is gewoon onmogelijk om íedereen te zien op 4 dagen tijd. Deze zomer verblijven we de hele maand augustus in België en dan hoop ik dat goed te maken. Heel vaak krijg ik de vraag hoe we het hier stellen en de opmerking we onze draai hier wel gevonden hebben. Het gaat hier inderdaad goed, we draaien goed mee, maar na bijna 3 jaar kan ik ook wel de minder leuke kanten opsommen. Momenteel ben ik aan het bekomen van een grote teleurstelling op de (private) inter

Say what?! Hoe is 't daar?

Hola amigos! Met ons gaat alles goed hier. Tot nu toe geen corona, voor zover we weten... 😏 Wel kwam Léonie een paar weken geleden met een verkoudheid naar huis en een paar dagen later was iedereen (behalve ikzelf) aan het hoesten en snotteren. Aangezien dit zonder koorts gepaard ging, was een test of thuisblijven niet nodig. Léonie en het hele tweede jaar van de school brachten afgelopen maandag als tiende en laatste dag in quarantaine door nadat hun klasjuf een elftal dagen eerder positief had getest. Op het moment dat je een mailtje met dat nieuws ontvangt, is het toch even alle hens aan dek. De communicatie van de school was niet meteen sterk te noemen. We kregen op zaterdagnamiddag de mail met de mededeling en de vraag om onze kinderen zo snel mogelijk te laten testen. Op dat moment slaat de Year2-Whatsappgroep tilt. Wie ging waar testen en aan welke prijs, wanneer zouden de resultaten binnenkomen, ...  Ook al wonen we hier nu bijna 6 maanden, de werking van het zorgsysteem is on

Say what?! Rock & roll in 2021!

Met de start van mijn 38ste levensjaar voor de deur is het tijd om even te reflecteren op de laatste weken en maanden... Ik had het eigenlijk al eerder willen doen, maar the holidays waren goed gevuld met onze kinderen thuis in combinatie met chillaxen. Nu we een dikke 4 maanden de tijd hadden om ons op 't gemak te settelen, wordt het de hoogste tijd voor wat rock & roll. Mathieu en ik missen het uitgaan. Niet per se het op de dansvloer staan (hoewel...), wel het weggaan met ons tweetjes. Lekker uit eten 's avonds, eens naar de film of de sauna, eens een tripje met ons twee. Niet omwille van onze verhuis naar BCN kwam het er niet van, eerder door dat mottige virus. We wilden onze tiende huwelijksverjaardag zo graag vieren met een weekje Jordanië, maar zoals iedereen bepaalde plannen niet zag doorgaan, was het bij ons niet anders. We pinnen het vast in 2022. Tegen dan hopen we dat de wereldbevolking weer mondmaskerloos kan ademen én in 2022 zijn we 20 jaar samen. Een tweede

Say what?! Lockdown

Afbeelding
Een lockdown lijkt er hier in BCN aan te komen. Ik probeer de kranten El País en La Vanguardia (deze tweede geeft specifiek nieuws uit Catalonië) te lezen. Beeld het je in: de browser op mijn pc staat zo ingesteld dat de tekst meteen naar het Nederlands wordt vertaald en op mijn gsm staat mijn vertaalapp voortdurend open. Het lezen van de Spaanse kranten, het volgen van een aantal Nederlandse dames in BCN op Insta én mijn babbels met de mama’s aan de schoolpoort en op de metro doen me concluderen dat de lockdown slecht een paar dagen verwijderd is. Of het wordt een totale lockdown van 15 dagen waarbij de kinderen wel nog naar school mogen (voedingswinkels zullen vermoedelijk wel openblijven, maar ik herinner me de beelden met de lange rijen wachtenden), of het wordt een weekendlockdown. Gedurende 4 weken zouden we in het weekend niet meer buiten mogen.  Neenee, een lockdown is hier niet zoals in België waarbij je nog mag wandelen en fietsen of per twee naar de winkel mag. Een lockdown

Say what?! Covid-19

Afbeelding
Als ik de Belgische media hoor/lees, dan word ik stil. Ik ben me al sinds juli bewust van het risico hier in Barcelona en daar gedragen we ons naar. Maar dat het nu zo'n vaart loopt in België... we stonden erbij en keken ernaar. Of de stijging van de cijfers te wijten is aan de terugkomst van toeristen of aan de herstart van de scholen of... ik vind het onnodig om me daar het hoofd over te breken.  Wel vond ik het frappant vorige week te lezen dat 8 op de 10 Vlamingen strengere maatregelen willen. Mannekes, niemand houdt jullie tegen om zelf die strengere maatregelen toe te passen, hé? Je hoeft niet in groep uit eten te gaan, je mag voortdurend een mondmasker dragen, je moet niet per vier gaan winkelen, je mag een kar nemen om een veilige afstand te bewaren,... Ik wil maar zeggen dat ik het gevoel heb dat iedereen strengere maatregelen wilde, maar wel wachtte tot ze effectief werden opgelegd. Typisch Belgisch, zeker? Ik vind het belangrijk dat het dagelijks leven zoveel mogelijk ka

Say what?! Even wat anders: visuele rust!

Voor wie het nog niet wist: ik ben een perfectionist. Een net en opgeruimd huis (een fotoshoot zou er elk moment moeten kunnen plaatsvinden), alle kledij netjes gestreken en opgeplooid (oja, zelfs sokken en slipjes als die niet strak genoeg uit de droogkast komen en niet netjes plooien), alles heeft z'n vaste plaats in de frigo en in de kasten, … In gedachten zie ik een aantal oud-collega's het hoofd schudden (de niet-perfectionisten) of knikken (de lotgenoten). We hebben het er dan ook heel vaak over gehad tijdens de lunch. Hoe vaak heeft de collega van aardrijkskunde me niet gezegd dat ik veel meer vrije tijd zou hebben als ik het allemaal wat minder deed, dat het niet wegliep en dat het bevrijdend zou werken. Echt, ik heb het geprobeerd, maar dat werkt niet voor mij. Ik vind geen rust als het er niet netjes en opgeruimd bij ligt. Sinds er kinderen zijn liet ik al een paar van mijn perfectionistische principes varen. Balpennen hoeven niet meer met de punt in dezelfde richti

Say what?! Already 1 month in BCN!

Ja jongens, al 1 maand in Barcelona! Voelt soms als een rollercoaster, het gaat allemaal hevig en snel. Maar het gaat goed. We zijn van nature positievelingen dus we zien niet zo snel een hindernis als een onoverkomelijk probleem of een domper op de feestvreugde. In deze maand stelden we allerlei zaken vast. Zo kozen we een heel leuke wijk om te wonen. Onze wijk is Sarrià-Sant Gervasi. Wie Barcelona eerder bezocht weet vast dat het toeristische centrum, waar de Sagrada Familia, de Rambla, Casa Batlló en Casa Mila zich bevinden, eerder vlak is. Maar je herinnert je ongetwijfeld ook de stevige klim naar Parc Guell?! Wel, wij wonen net op de grens tussen vlak en hellend. Als we ons 'horizontaal' verplaatsen (bv. om boodschappen te doen, naar de sportclub te gaan) dan is het allemaal vrij vlak. Maar als we naar school gaan en ons 'verticaal' verplaatsen, dan is het flink klimmen. Met een lege, elektrische bakfiets kan ik perfect tot aan de school van de meisjes fietsen, maa