Say what?! BCN, here we are! (Dag 1)

Dinsdagavond landden we in Barcelona en reden we meteen door naar de Carrer d'Amigo waar Rosa ons opwachtte aan ons tijdelijk bemeubeld appartement. Als we willen, kunnen we hier blijven tot het eind van het jaar. We hoeven ons dus geen zorgen te maken als we niet meteen een appartement naar onze zin vinden.

Ondertussen was het al halftien. Rosa raadde een paar restaurants in de buurt aan en maakte een reservatie bij Nomo, wat een overheerlijk Japans restaurant bleek te zijn. Staat nu al in onze favorietenlijst en moeten we zeker doen met Eloïse, de sushi-lover van ons gezin.

De eerste nacht woelend doorgebracht, maar een deugddoende douche deed de nacht al snel vergeten. Woensdagmorgen werden we opgepikt door Diego die erop stond dat hij ons zou rondleiden in de residentiële wijken. Diego is een Spaanse collega die in Barcelona woont, maar binnenkort met zijn gezin naar Zwitserland verhuist. Ook bij hem wordt de verhuis al maanden verschoven. Zij beslisten om, no matter what, in november te verhuizen. Iedereen in hetzelfde schuitje bij Nestlé 😏

Die rondleiding, deels per auto en deels te voet, was de perfecte ervaring op onze eerste dag. Met Diego's tips en weetjes weten we al iets beter waar we willen wonen. Uiteraard kiezen we voor een leven buiten het toeristische centrum. De toeristische attracties bevinden zich bij de zee. Hoe meer je naar 'boven' trekt, in de richting van de heuvels, hoe minder toeristen. We bestelden voor Mathieu een elektrische fiets en voor mij een elektische bakfiets. Dat beetje toegevoegde kracht zal van pas komen, maar stelt ons wel voor een probleem. We gingen ervan uit dat Eloïse er zelf zou kunnen fietsen, maar dat lijkt niet te doen. Naar school gaan zal dan toch met de bus en/of metro moeten gebeuren, want de school ligt in de hoogte.

Diego zette ons af aan een supermarktje zodat we inkopen konden doen. Chanceke dat ik alert was: op het raam stond in kleine lettertjes (en in het Spaans) dat ze de boodschappen naar huis brachten als je voor 75 EUR kocht. Aangezien het om onze allereerste grote boodschappen ging, was dat geen probleem en konden we weer een probleem (grote inkopen doen zonder auto) afvinken.

In de namiddag hadden we afgesproken met Ramon, een makelaar bij BCN Advisors voor de bezichtiging van 2 appartementen vlakbij waar we nu wonen. Deze afspraken had ik zelf gemaakt. Ramon wachtte ons op aan het eerste appartement in een statig gebouw aan Avenida Diagonal. Het had een aantal charmante elementen zoals de typische uitstraling van een gebouw eind 19de eeuw met hoge plafonds en een grote woonoppervlakte. Jammer genoeg waren er meer nadelen dan voordelen dus hier zagen we ons niet wonen. Ramon stuurde ons naar het tweede appartement en hij zou snel nog naar het kantoor om de sleutel lopen, want die had hij niet bij... Na tien minuutjes stappen kwamen we er aan en Ramon arriveerde na... 50 minuten! Net toen we beslist hadden dat we zouden aanzetten, kwam señorke aan. Excuses of een woordje uitleg waarom het zolang duurde? Nada! Het tweede appartement was perfect, alleen had het geen 4 kamers zoals op de website vermeld, maar slechts 3. Verspilde tijd dus... terug naar ons appartement waar er wat gewerkt moest worden. Mathieu heeft conference calls en meetings die hij niet kan skippen en die moeten ook voorbereid worden. Maandag was voor mij een helse dag waardoor ik niet alles kon afwerken zoals ik het wilde dus ik zette me ook een paar uur te werken.

Zoals alle Spanjaarden verlieten we het appartement rond 21u15 om te gaan dineren. We namen de taxi naar boven, richting Sarria waar Mathieu had gereserveerd bij El Canalla, een aanrader van zijn collega Monica. Mijn eerste tapas in jaaaaaren waren overheerlijk Adres om toe te voegen aan de lijst!

We keerden te voet, down hill, terug wat deugddoend was voor de nachtrust. Hoe onrustig ik de eerste nacht sliep, zo zoet sliep ik de tweede.

Lisa