Lisa & Mateo in Barcelona

Wat is dat toch met die naamsverandering? 't Is er het perfecte moment voor so now is the time ! Bij mijn geboorte kreeg ik de naam Liesje Lucie Stefanie Desutter . Mijn ouders kozen ongetwijfeld voor mijn voornaam omdat ze hem mooi, leuk, uniek en/of origineel vonden. Een voornaam waar ik het mijn hele leven al een beetje moeilijk mee heb. Ik leg het even uit. In het derde leerjaar switchte ik van een kleine school naar Sint-Bavo. De eerste naamgerelateerde herinneringen gaan met die schoolverandering gepaard. Juffen vroegen me of het écht LiesJE was. Ik weet nog dat ik die vraag niet goed begreep. Doorheen de jaren was het telkens opnieuw van datte. Staat het echt zo op je identiteitskaart? Ja! Het staat zooooo op mijn identiteitskaart! En heel soms maakte men het nog erger en werd Liesje Lieske. Mensen lijken in onze contreien te vallen over de '-je'. Bij namen als Maaike, Marieke of Marijke lijkt het iets anders te zijn. Een 'ke' hoort erbij en daar stelt men zi...

Dinsdagavond landden we in Barcelona en reden we meteen door naar de Carrer d'Amigo waar Rosa ons opwachtte aan ons tijdelijk bemeubeld appartement. Als we willen, kunnen we hier blijven tot het eind van het jaar. We hoeven ons dus geen zorgen te maken als we niet meteen een appartement naar onze zin vinden. Ondertussen was het al halftien. Rosa raadde een paar restaurants in de buurt aan en maakte een reservatie bij Nomo, wat een overheerlijk Japans restaurant bleek te zijn. Staat nu al in onze favorietenlijst en moeten we zeker doen met Eloïse, de sushi-lover van ons gezin. De eerste nacht woelend doorgebracht, maar een deugddoende douche deed de nacht al snel vergeten. Woensdagmorgen werden we opgepikt door Diego die erop stond dat hij ons zou rondleiden in de residentiële wijken. Diego is een Spaanse collega die in Barcelona woont, maar binnenkort met zijn gezin naar Zwitserland verhuist. Ook bij hem wordt de verhuis al maanden verschoven. Zij beslisten om, no matter what, in n...

Sinds een veertiental dagen is er schot in het Barcelonaverhaal gekomen. Olé! Eerst was er het nieuws dat Spanje vanaf 21 juni de grenzen weer zou openen. Je kan sindsdien het land binnen zonder eerst 14 dagen in quarantaine door te brengen. Niet veel later kreeg manlief een mail dat hij zich maandag 21 juni om 9u moest aanmelden op het commissariaat voor het verkrijgen van zijn langverwacht NIE. Zo gezegd, zo gedaan. Zondagavond vloog hij om 18u naar Barcelona en op maandag was hij 's avonds laat alweer terug met zijn NIE en met een Spaanse bankrekening. Olé! Diezelfde maandag kreeg ik een mail van St. George, de internationale school waar de meisjes heen gaan, met een aantal brieven en de schoolkalender. Die laatste is wel belangrijk, want zo kunnen we al bezoekjes met familie en vrienden beginnen inplannen. Opvallend is dat schoolvakanties daar niet op maandag starten en op vrijdag eindigen, neen, een vakantie kan daar perfect op dinsdag starten om op woensdag te eindigen...